ładunku elementarnego
Encyklopedia PWN
utworzona przez najdrobniejsze cząstki gleby (średnica 0,5–0,001µm) część fazy stałej gleby, zawarta we frakcji koloidalnej (granulometryczny skład gleby).
elektron. lampa elektronopromieniowa, przeznaczona do zapisywania i przechowywania (zapamiętywania) przez pewien określony czas (do kilkunastu dni) informacji wprowadzanej w postaci sygnału elektrycznego;
jednostka momentu magnet. stosowana w fizyce atomowej przy opisie układów atomowych, których właściwości magnet. są uwarunkowane ruchem elektronów;
μN, jednostka momentu magnet. stosowana w fizyce jądrowej przy opisie właściwości magnet. jąder i pojedynczych nukleonów;
mezony
nietrwałe, silnie oddziałujące cząstki z grupy hadronów, obdarzone ładunkiem elektr. lub obojętne;
[gr.],
nietrwałe cząstki elementarne obdarzone ładunkiem elektr. (μ+, μ–) o masie 105,7 MeV;
